مقایسۀ مقدار ترسیب کربن خاک در جنگلکاری های خالص سوزنی برگ و پهن برگ (مطالعۀ موردی: طرح جنگلداری دهمیان، مازندران)

تراکم دی اکسیدکربن اتمسفر در اثر فعالیت های انسانی، روند گرم شدن کرۀ زمین را بسیار افزایش داده است. اکوسیستم های جنگلی و مدیریت بهینۀ آن، نقش بسیار مهمی در جذب کربن اتمسفر ایفا می کند. این تحقیق با هدف بررسی تأثیر جنگلکاری های طرح جنگلداری دهمیان در مقدار ترسیب کربن خاک انجام گرفته است. نمونه برداری خاک   به صورت منظم تصادفی و از عمق های 10-0 و 20-10 سانتی متری انجام گرفته است. در مجموع، 54 نمونه خاک از 4 تودۀ 35 سالۀ جنگلکاری شده با گونه های پیسه آ (picea abies l. krast)، کاج سیاه (pinus nigra arn)، ون (.fraxinus excelsior l)  و بلوط بلند مازو (quercus castanifolia c.a.mey) برداشت و به آزمایشگاه منتقل شد. مشخصه های بافت خاک، اسیدیتۀ خاک، وزن مخصوص ظاهری، هدایت الکتریکی، کربن آلی و نیتروژن کل در آزمایشگاه اندازه گیری شد. نتایج  نشان می دهد که ترسیب کربن خاک در تودۀ پیسه آ (3/124 تن در هکتار) به طور معنی داری (05/0p<) بیشتر از کاج سیاه (7/94 تن در هکتار)، ون (6/87 تن در هکتار) و بلوط بلندمازو (1/78 تن در هکتار) است. مقدار کربن آلی، اسیدیته، نیتروژن و هدایت الکتریکی خاک در بین توده های مورد بررسی، اختلاف معنی داری را نشان می دهد (01/0p<). نتیجۀ رگرسیون گام به گام نشان داد که درصد نیتروژن و نسبت کربن به نیتروژن به ترتیب از مهم ترین اجزای تأثیر گذار بر مقدار کربن آلی خاک در توده های بررسی شده است.